تداوم عشق در زندگی مشترک
در زندگی مشترک زن و شوهر اصل هستند :
در هر زندگی مشترک زن و شوهر شماره یک هستند . بچه ها شماره دو و کار شماره سه . اگر زوجی خودشان را در زندگی مشترک در اولویت قرار دهند و نقش اول زندگی باشند ، به طور قطع می توانند بچه های بهتری تربیت کنند و در امور شخصی و کار هم موفق تر باشند . اما اگر در زندگی مشترک این اولویت ها جابجا شده و زن و شوهر شماره دو یا سه شوند . هیچ چیز دیگر سرجایش نخواهد بود و درست عمل نمی کند و هیچ کدام از زندگی در کنار هم راضی نخواهند بود .
نیازها ارزیابی شود :
مشکل این است که بسیاری از زن و شوهرها فقط در سال های نخستین زندگی مشترک به نیازهای همدیگر بها می دهند و بعد ، این امر در بوته سهل انگاری و فراموشی می افتد و زن و شوهر یادشان می رود چقدر به همدیگر نیاز دارند . در حالی که مرد و زن باید از نیازهای هم اطلاع داشته باشند ، چون توجه به همین نیازهاست که پایه های زندگی مشترک را محکم می کند . مرد نیاز به قدرت ، فضا ، تایید و قدرشناسی دارد و زن نیاز به توجه ، صمیمیت و محبت دیدن .
تفریحات و سرگرمی دونفره داشته باشید :
زوج ها باید به زندگی مشترک مثل یک ماجراجویی نگاه کنند . ماجرایی که پر از شگفتی و هیجان بوده و هر لحظه پر از یادگیری و تجربه ای تازه است . زوج هایی که سال هاست با هم زندگی می کنند و بیشتر عمرشان را در کنار هم گذرانده اند ، اغلب آدابی را رعایت می کنند که زندگی شان را از یکنواختی نجات می دهد . مهم نیست یک زن و شوهر چند سال دارند ، یا چند سال از ازدواجشان گذشته ، یا بچه هایشان چند ساله هستند . آنها باید به صمیمیت در روابط اهمیت بدهند و بخشی از وقت خود را به تفریحات و سرگرمی های دو نفره اختصاص دهند . هیجانات به زندگی مشترک انرژی ، عشق و صمیمیت می بخشد .
حفظ رابطه برنده – برنده :
اغلب مردم در هر رابطه ای دوست دارند ، حق به جانب آن ها باشد و همیشه از اینکه حق را به دیگری بدهند و مسئولیت خطا و اشتباه را به گردن بگیرند ، گریزان هستند . متاسفانه در زندگی مشترک گاهی بین زوج ها اتفاق می افتد که به دنبال حق خود هستند . برای مثال زن می گوید به شرطی کاری را انجام می دهد که شوهرش کار خاصی را تعهد کند یا انجام بدهد . مرد می گوید ، حق با من است و تو اشتباه می کنی یا زن می گوید من بارها عذرخواهی کرده ام و دیگر نوبت توست و …
مادامی که در زندگی مشترک بین زوج ها “من” و “تو” بوده و در پی حق خود و برنده شدن باشند ، نباید انتظار داشت زندگی آن ها جریان خوبی داشته باشد . زوج ها در زندگی مشترک باید بخشش الهی را سرلوحه اعمالشان قرار دهند و به یاد داشته باشند در زندگی مشترک قانون برنده-بازنده وجود ندارد و زوج یا می برد یا می بازد . زوجی که زندگی را با الگوی بخشش پیش می برد ، عشق و صمیمیت در روابط شان نمود پیدا می کند و با گذشت کردن و بی اعتنا بودن نسبت به اشتباهات همدیگر ، لحظاتی خوب را برای خودشان و طرف مقابل رقم می زنند چون بخشایش قابل برگشت است .
گاهی سکوت بهتر است :
گفت و گو و تقسیم مکنونات قلبی یک کلید مهم در استحکام روابط بین زوج هاست . گفت و گو دربراه آنچه رخ داده ، قرار نیست چیزی را عوض کند ، اما نمی تواند فرد را آسوده کند . حتی بعضی رنجش ها ، دلخوری ها و قضاوت های نابه جا را رفع کند و اگر بیان نشود ممکن است به مشکلات جسمانی و روانی بینجامد . یکی از علل صمیمیت در میان زوج ها خوب شنیدن و خوب گفتن است ، اما گاهی نیز گفتن بعضی حرف ها به رنجش زن و مرد دامن می زند که در این موارد بهتر است زوجین سکوت کنند و حرفی نزنند که موجب دلخوری بیشتر شود .
به خودتان گوشزد کنید که چرا ازدواج کرده اید :
هدف از ازدواج یک تفریح و سرگرمی دو نفره نیست ، بلکه رسیدن به آرامش ، رشد و تعالی است .
زن یا مردی که با این هدف همدیگر را برای زندگی مشترک انتخاب می کنند . با هر اتفاق ناخوشایندی شانه از زیر بار تعهد خالی نمی کنند ، بلکه هر اتفاق را به چشم چالشی برای رشد و تعالی می بیند .
اما و اگرها را فراموش کنید :
زوج ها باید صبور و مهربان باشند . هر زن و مرد ، از کسی که به عنوان همسر با او زندگی می کند ، انتظاراتی دارد ، اما در مجموع زوج ها باید همدیگر را برای آنچه که هستند بپذیرند و دوست داشته باشند . شرط و شروط گذاشتن برای دوست داشتن همدیگر ، عملی بسیار غیرمنطقی و مخرب است . عبارت من تو را دوست دارم اگر … اشتباه ترین دیدگاهی است که یک زن یا مرد می تواند در زندگی مشترک داشته باشد .
در دام گله و شکایت نیفتید :
زوج هایی که اغلب از همدیگر تشکر می کنند ، قدر شناس همدیگر هستند و از لطف و مهربانی طرف مقابل اطلاع دارند و زندگی شان از استحکام بیشتری برخوردار است . هر زن و مرد در زندگی مشترک لحظات سخت و طاقت فرسایی را تجربه می کنند ، اما فقط زمانی که اندوخته عاطفی خوبی داشته باشند ، خواهند توانست روزهای سخت را با قدرت عشق پشت سر بگذراند .
