هر آنچه که باید در مورد حملات پانیک در شب بدانید
حمله‌ی پانیک، هجوم ناگهانی و شدید اضطراب و یا ترس است. این احساسات تا زمان آغازِ روند به تدریج محو شدن، در حدود ۱۰ دقیقه به طول میانجامد. حملات پانیک می‌توانند در هر زمانی از روز یا شب رخ دهند.
افراد ممکن است بدون هیچگونه هشداری، یک حمله‌ی پانیک را تجربه کنند. برخی دیگر ممکن است حملات مکرر و غیرمنتظره‌ای داشته باشند. کسانی که دچار حملات مکرر پانیک شده‌اند، ممکن است شروع به شناسایی عوامل معینی از قبیل استرس در کار یا ترس از پرواز کنند. با این حال، حملات وحشت شبانه ممکن است بدون تحریک اتفاق بیافتند و حتی یک شخص را از خواب بیدار کند. برخی از افراد با وقوع یک حمله‌ی پانیک ممکن است احساس کنند که حمله‌ی قلبی دارند و به دنبال درمان پزشکی بروند. این مقاله را بخوانید تا در مورد حملات پانیک شبانه به همراه علل آنها، روش‌هایی برای مقابله و درمان‌های احتمالی بیشتر یاد بگیرید.
حملات پانیک در شب
از آنجایی که چندین عامل خطر بالقوه و علل وقوع در خصوص یک حمله‌ی پانیک وجود دارد، این امر امکانپذیر می باشد که یک فرد ممکن است در شب حملات پانیک را تجربه نماید. با این حال، تحقیقات کمی در مورد حملات پانیک شبانه وجود دارد، بنابراین پزشکان مطمئن نیستند که چه عواملی باعث رخ دادن آنها در هنگامی که یک فرد در خواب است می‌شوند. افرادی که حملات پانیک شبانه دارند، معمولاً در طول روز نیز دچار حملات پانیک می‌شوند. زمانی که یک حمله عصبی در شب رخ می‌دهد و یا در زمانی رخ می‌دهد یک نفر در حال خواب می‌باشد، ممکن است برای آنها دشوار باشد که دوباره آرام شوند. ترس از وقوع دوباره‌ی حمله‌ی پانیک، می‌تواند مانع از خوابیدن فرد شود، که این امر ممکن است منجر به فقدان خواب و افزایش استرس گردد.
دلایل
دانشمندان هنوز به طور کامل دلایل دقیق حملات پانیک، هم حملات پانیک در طول روز و هم حملات پانیک در شب را درک نکرده‌اند. با این حال، برخی از عوامل ممکن است این احتمال که فرد دچار حمله پانیک شود را بیشتر کنند. این موارد عبارتند از:
ژنتیک، یا داشتن اعضای خانوادهای با سابقه حملات پانیک
تیپ شخصیتی
رویدادهای زندگی، از جمله از دست دادن شغل، درگیری لفظی و یا ترس از پرواز
پیکربندی مغز
شرایط اساسی، مانند اختلال اضطراب اجتماعی
علایم
یک حمله پانیک در طول روز و یا شب، زمانی رخ می‌دهد که یک فرد چهار و یا تعداد بیشتری از علائم زیر را تجربه کند:
تعریق
سردی
تهوع
تپش قلب، کوبش قلب و یا ضربان قلب با سرعت بالا
احساس گیجی و سرگیجه
احساس بی‌ثباتی
لرزش یا رعشه
احساس خفقان
احساس ترس از مرگ
زوال شخصیت، یا احساس جدایی از خود
احساس تنگی نفس
احساس خفگی
ترس از از دست دادن کنترل
درد و یا ناراحتی در قفسه‌ی سینه
پارستزی، یا احساس مور مور شدن یا بی حسی
دگرسان بینی محیط، یا احساس غیرواقعی بودن
برخی از افراد ممکن است کمتر از چهار مورد از علائم ذکر شده را در طی یک حمله تجربه کنند. در این موارد، یک فرد ممکن است دچار یک حمله‌ی پانیک با علائم محدود شده باشد. حملات پانیک به اضطراب مربوط می‌شوند. اضطراب همچنین می‌تواند سبب شود تا یک فرد دچار علائم فیزیکی گردد. آنچه که یک حمله‌ی پانیک را از یک اضطراب معمولی متفاوت می‌سازد، سرعت شروع (رسیدن به اوج در عرض ۱۰ دقیقه) و شدت نشانه‌ها است. طبق نظر انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا، اضطراب حدود ۴۰ میلیون بزرگسال (۱۸.۱ % از جمعیت) را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. با این حال، تنها ۳۶.۹ درصد از آنها به دنبال درمان برای آن هستند.
نحوه‌ی مقابله
قبل، در طول و بعد از یک حمله پانیک، یک فرد می‌تواند چندین روش مختلف را امتحان کند تا آرام شود. این موارد عبارتند از:
تمرکز بر روی تنفس آهسته و نفس عمیق
فکر کردن در مورد چیزهای مثبت
تمرکز بر روی شل کردن عضلات در فک و شانه‌ها
دور شدن از وضعیتی که باعث اضطراب می‌شود
حرف زدن با یکی از عزیزان
جرعه جرعه نوشیدن یک لیوان آب به آرامی
تمرکز چشم بر روی چیزی که در آن نزدیکی است
امتحان کردن مدیتیشن
انجام تمرین سبک، مانند به پیاده روی رفتن و یا انجام حرکات کششی سبک در خانه
تشخیص
یک پزشک می‌تواند یک فرد را ارزیابی کرده تا مشخص نماید که دچار حمله پانیک شده، یا اختلال اضطراب دارد و یا دچار شرایط دیگری مثل تیروئید یا بیماری‌های قلبی می‌باشد، مواردی که می‌تواند علائم مشابهی را نشان دهد.
برای تشخیص اختلال اضطراب، یک پزشک به طور معمول این امور را انجام خواهد داد:
انجام یک معاینه‌ی فیزیکی کامل
اجرای آزمایش خون به‌منظور بررسی مسائل مربوط به تیروئید
اجرای آزمایش‌هایی مانند الکتروکاردیوگرام، به‌منظور بررسی سلامت قلب
گفتگو در مورد سابقه‌ی خانوادگی فرد، سطح استرس فعلی، هر وضعیتی که ممکن است از آنها اجتناب شود و ترس‌ها و نگرانی‌های مربوط به آنها.
یک پزشک همچنین ممکن است فرد را به‌منظور ارزیابی سلامت روانی ارجاع دهد. یک فرد ممکن است تشخیص اختلال اضطراب را دریافت کند، در صورتی که:
آنها حملات پانیک غیر منتظره‌ی مکرری را تجربه کنند.
این حملات را نتوان به دیگر شرایط سلامت روانی یا جسمی ربط داد.
این حملات با ۱ یا چند ماه نگرانی در مورد حمله‌ی دیگری همراه بوده باشد.
حتی بدون تشخیص یک اختلال پانیک، درمان‌های در دسترس و سودمندی وجود دارد.
درمان پزشکی
درمان رسمی حملات عصبی معمولاً شامل دارو، روان‌درمانی و یا ترکیبی از هر دو می‌شود. درمان رفتاری-شناختی (CBT) اغلب اولین خط درمان برای افرادی است که دچار حملات پانیک می‌شوند. در CBT، یک درمانگر به فرد کمک می‌کند تا با علایم و نشانه‌های حمله‌ی پانیک در محیطی کنترل‌شده و امن مقابله نماید. زمانی که این ترس برطرف شود، این روش می‌تواند به فرد کمک کند تا از حملات آتی جلوگیری نماید.
یک پزشک علاوه بر درمان و یا به جای درمان، ممکن است به‌منظور درمان اضطراب یک یا چند دارو تجویز کند. برخی از این نمونه‌ها عبارتند از:
مهار کننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین، که داروهای ضد افسردگی هستند
بازدارنده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین، که آنها نیز ضد افسردگی هستند
بنزودیازپین‌ها که حاوی داروهای مسکن هستند و به دلیل خطر اعتیاد آنها، باید به میزان کم استفاده شود
این داروها می‌توانند اثرات جانبی داشته باشند. اگر فردی پس از مصرف دارو برای حملات پانیک، عوارض جانبی آن را تجربه نماید، باید با پزشک خود صحبت کند.
پیشگیری
بهترین نوع پیشگیری، ایجاد یک برنامه‌ی درمانی با پزشک و پایبند ماندن به آن است. درمان و داروها هر دو روشی بسیار موثر، به‌منظور جلوگیری از بروز حملات آتی و ایجاد علائمی قابل کنترلتر می‌باشند.
خلاصه
حملات پانیک در شب قابل‌درمان هستند. بیشتر افرادی که از یک برنامه‌ی درمانی پیروی می‌کنند، نتایج مثبتی را مشاهده کرده و نشانه‌ها را کاهش می‌دهند. افرادی که دچار حملات پانیک می‌شوند باید درباره‌ی علائم خود با پزشکشان صحبت کرده و گزینه‌های درمانی خود را مورد بحث قرار دهند.
منبع:
PSYCHOLOGYTOAY .COM
